LuMens #12 Pim van Lommel

Geen angst meer voor de dood

Voor deze twaalfde LuMens video podcast worden wij gastvrij ontvangen door Cardioloog, onderzoeker en auteur Pim van Lommel in zijn prachtige jaren 20 huis in Velp. Pim deed ruim dertig jaar onderzoek naar bijna-doodervaringen (BDE) bij patiënten die een hartstilstand hadden overleefd. In 2001 publiceerde hij hierover in het medische-wetenschappelijke tijdschrift The Lancet en in 2007 schreef hij de wereldwijde bestseller ‘Eindeloos Bewustzijn, een wetenschappelijke visie op de bijna-doodervaring’.

Het boek werd in 2008 genomineerd voor ‘Het boek van het jaar 2008’. Het is inmiddels in 11 talen vertaald en wereldwijd zijn er ruim 400.000 exemplaren verkocht. De Nederlandse uitgave beleeft al weer de 28^e druk (meer dan 155.000 exemplaren). In 2010 ontving hij voor de Engelse uitgave de Book Award van de Scientific and Medical Network en in 2017 ontving hij de Elisabeth Kübler-Ross Award, uitgereikt door de vereniging Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ). In 2020 benoemde de Spiritual Awakenings International (SAI) hem tot Circle of Honor honoree in verband met zijn baanbrekende studies naar BDE. Tot slot won hij in 2021, met zijn artikel  ‘The continuity of consciousness’ de tweede prijs van een internationale prijsvraag, uitgeschreven door het Bigelow Institute for Consciousness Studies (BICS). Sinds 2003 houdt hij over de hele wereld lezingen over BDE en de relatie tussen bewustzijn en hersenfunctie.

Lees hieronder verder of bekijk direct de podcast:

Vervolg:

Pim van Lommel (1943) studeerde Geneeskunde in Utrecht waar hij in 1971 afstudeerde. In 1976 ronde hij zijn specialisatie in cardiologie af en werkte tot 2003 als cardioloog in het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem. In 1986 las hij het boek ‘Terugkeer uit de dood’ van George Ritchie, een medisch student die in de Tweede Wereldoorlog negen minuten klinisch dood was als gevolg van een dubbele longontsteking. Het boek maakte Pim nieuwsgierig en het onderwerp liet hem niet meer los. In datzelfde jaar startte hij zijn onderzoek naar bijna-doodervaringen (BDE) van patiënten die een hartstilstand hadden meegemaakt. Met de medewerking van tien ziekenhuizen vroeg hij 344 patiënten, die tussen 1988 en 1992 aan het onderzoek deelnamen en na een hartstilstand succesvol waren gereanimeerd, naar hun herinneringen aan die periode van bewusteloosheid. Maar liefst 62 patiënten (18 procent) maakte melding van een BDE. Voor zijn onderzoek kreeg hij geen subsidie, want niemand wilde in die tijd zijn vingers branden aan zijn visie dat ons bewustzijn ook los van ons lichaam ervaren kan worden.

Een BDE is volgens Pim een authentieke ervaring, niet te herleiden tot fantasie, psychose of zuurstoftekort. Het verandert de mens blijvend. Het is de herinnering van alle indrukken tijdens een bijzondere bewustzijnstoestand, met specifieke kenmerken, zoals bijvoorbeeld het ervaren van het licht, emoties, een tunnel, herinneringen uit de vroegste jeugd, het ontmoeten van overleden familieleden, of het waarnemen van je eigen reanimatie. Deze bijzondere bewustzijnstoestand kan optreden bij een hartstilstand maar ook bij een ernstige ziekte zoals shocks, bij een hersenbeschadiging met coma als gevolg van een verkeersongeluk, bij een hersenbloeding, bij een bijna verdrinking of tijdens een stervensproces. Een BDE is altijd transformatief, zo verdwijnt de angst voor de dood, verandert het levensinzicht en wordt een eenheidsbewustzijn ervaren waarbij men zich verbonden voelt met alles en iedereen. Ook compassie en liefde voor jezelf, naar anderen en naar de natuur wordt belangrijk en er is vaak sprake van verhoogde intuïtieve gevoeligheid. De periode na de BDE wordt vaak ervaren als een spiritueel trauma, waarbij voor een lange tijd gevoelens van depressie, eenzaamheid en heimwee ontstaan. Mensen kunnen soms zo veranderen, dat ze in de ogen van hun partner een vreemde zijn geworden, met soms een echtscheiding als gevolg.   

In de hele geschiedenis van de mens zijn meldingen gedaan door mensen die zich een buitengewone ervaring herinneren na een levensbedreigende crisis die tegenwoordig worden aangeduid als een BDE. Door de toegenomen levenskans ten gevolge van verbeterde reanimatietechnieken worden deze ervaringen steeds vaker gemeld. De inhoud van de BDE en het effect op de patiënten lijkt wereldwijd, in alle tijden en culturen, hetzelfde te zijn. Volgens vier wetenschappelijke studies bij een groep van 562 patiënten na een hartstilstand, werden identieke resultaten gevonden. Uit onderzoek blijkt verder dat momenteel 4% van de westerse bevolking en naar schatting ruim 600.000 Nederlanders een BDE hebben meegemaakt.

Toch is de acceptatie van een BDE door familie, medici, evenals de acceptatie en integratie door de BDE-er zelf, nog vaak een moeizaam proces. De meerderheid van wetenschappers, artsen en psychologen hebben een materialistische visie. Het gros van de westerse wetenschappers die zich bezighouden met bewustzijnsonderzoek gaat er nog altijd vanuit dat ons bewustzijn wordt geproduceerd door de materie in onze hersenen. Geheel in lijn met het westerse materialistische wetenschapsparadigma dat zich bezig houdt met fysiek waarneembare gegevens. Als het om bewustzijn gaat, kom je daarmee echter niet ver. Hersenactiviteiten kun je meten, maar wat we niet kunnen meten is wat mensen denken en voelen, met andere woorden de inhoud van het bewustzijn. Het wetenschappelijke onderzoek naar BDE legt daarom de beperkingen bloot van onze huidige medische inzichten over bewustzijn en herinneringen in relatie met de hersenen. Er zijn inmiddels genoeg redenen om aan te nemen dat ons bewustzijn geen product is van onze hersenen. Want hoe verklaar je anders dat mensen met een BDE op het moment van een vlak EEG waar de hersenen tijdelijk niet meer functioneren,  een helder bewustzijn ervaren? Na meer dan 30 jaar onderzoek is Pim ervan overtuigd dat je bewustzijn niet in je lichaam is opgeslagen, maar dat je via je lichaam je dagelijks bewustzijn ervaart.

Meer informatie: https://pimvanlommel.nl/

LuMens is aangesloten bij de VVJ