'Wat' de waarheid is, kunnen we elkaar niet duidelijk maken zonder te indoctrineren. Want niemand heeft dé waarheid in pacht. 'Hoe' je bij de waarheid komt, kunnen we elkaar óók niet duidelijk maken zonder te indoctrineren. We kunnen elkaars wegwijzer niet zijn, zelfs niet met de beste bedoelingen, zonder te indoctrineren. Wat ik nu schrijf is óók indoctrinatie. In de ont-moeting met elkaar vindt continu indoctrinatie plaats, van veel tot weinig is er altijd indoctrinatie, zelfs non-verbaal. En tegelijk hebben wij dat juist nodig om te leren, net zoals we de dalen in ons leven nodig hebben om te leren. Omdat het hele leven erop is gericht om te leren, te ont-wikkelen. Het hele leven draait om bewustzijn, omdat we daar vandaan komen en naartoe gaan.

Ik ben heel lang bezig geweest met twijfelen of ik een boek zou schrijven met daarin mijn ervaringen en inzichten. Het kwam er niet van en toen bedacht ik dat wellicht mijn boek niet over het 'wat' moest gaan, maar over het 'hoe' mensen zelf hun eigen 'wat' konden gaan zien. Ook daar kwam het niet van, het voelde nooit goed, er kwam niets uit mijn pen. Nu zie ik, dat ik heel veel te vertellen heb, maar tegelijk niets weet voor een ander. Ik weet voor mijzelf al nauwelijks iets, dus laat staan voor een ander. Dat ik toch van alles schrijf is omdat ik gezien wil worden en andere inzichten wil ontmoeten om mijn eigen ontwikkeling te helpen vormgeven. Het is puur voor mijzelf, mijn eigen bewustwording, als ik anderen iets probeer duidelijk te maken.

Die anderen die ik ontmoet zijn over het algemeen wel blij met de verbinding en interactie, omdat zij natuurlijk hetzelfde proces doorlopen. Ook zij moeten zichzelf uitvinden. Nou ja, er is niets aan te moeten. Het is ont-moeten. Iedereen ontwikkelt zich wel, wordt bewuster, maar de één gaat daar helemaal voor en de ander niet. Waarbij degene die er niet voor gaat, zich wellicht 'beter' ontwikkelt dan degene die steeds achter anderen aanloopt. Ontzettend mooi verhaal van Joris en wat is hij een mooi mens. En Ferdinand, wat heb je hier een ontzettend goed interview neergezet met het doorvragen op 'lastige/pijnlijke' punten. Soms interrumpeer je met een invulling vanuit jouw enthousiasme en eigen gedachtegang, dan wilde de ander ergens anders heen.

Hoeveel ruimte heeft een mens nu eigenlijk werkelijk om zichzelf te ontwikkelen? De mid-life-crisis laat zien dat zo halverwege het leven de meeste mensen zich gaan afvragen: "Is dit het nu?" Het leven biedt hen de kansen om bewuster te worden. Ontwikkeling is geen doel op zich voor een mens, maar vaak wel nodig om weer balans te vinden richting een fijner leven. Zonder ontwikkeling blijven de dingen zoals ze zijn en stilstand is geen beweging, dus geen leven. Maar de ontwikkeling en of en hoe iemand dat aangaat hangt af van zaken voor de mid-life. Heb je het geleerd tijdens je werk en je opleiding? Daarvoor zijn er zaken in-gewikkeld tijdens je opvoeding. Je karakter is gevormd in de eerste vier jaar na je geboorte, genoeg indoctrinatie aldaar.

Maar daar blijft het niet bij, want je wordt geboren in een gezin/familie. Die hele familielijn draag je met je mee. Je wordt geboren in een cultuur, in mijn geval de westerse cultuur die vanuit andere werelddelen wordt bestempeld als 'The Empire of Lies.' (Ik zal hier niet op ingaan, maar hier zit een hele wereld achter die belangrijk is voor bewustwording en het ontsnappen uit 'deze' sekte.) Die culturele imprint speelt een belangrijke rol voor het individu of en hoe die zich zal/kan ontwikkelen. Komen we bij de meegekregen beschrijving, de ziel die op Aarde landt en het 'maar uit moet zoeken'. Waar we in onze ont-moeting elkaar kunnen helpen met bijvoorbeeld ingewikkelde opvoedingsvraagstukken, kunnen we helemaal niets doen aan de beschrijving.

Het is allemaal zo ontzettend relatief. We doen maar wat. En dan denken we iets te weten en bewust bezig te zijn. De grootste blunder is dan dat we een ander opzadelen met onze waarheid. Of subtieler vertellen hoe die ander tot zijn eigen waarheid kan komen. Toch doen we dat, voor onszelf. Het heeft toch waarde, want blijkbaar hebben we al die onzin nodig om toch verder te komen. Waarbij het eigenlijk niet uitmaakt of het liefdevol gebeurt of met geweld. Want het hele palet is nodig om het leven van de mens op te tekenen. Zonder diversiteit geen ontwikkeling. Iets liefdevol doen hoort bij jou, maar niet per se bij die ander. We zitten nog zo aan het begin van bewustwording, dat we van alles verzinnen. Ik zeker. Een en al weerstand in mijzelf.

Inderdaad super fascinerend. De overeenkomsten van Joris zijn ervaringen met onze huidige maatschappij. De controle en de angst die wordt ingeboezemd om doelen te bereiken.

Ook deze aflevering heeft weer bijgedragen aan inzicht en waar trauma's toe kunnen leiden. Ze kunnen bijdragen in de ontwikkeling van psychopathie maar ook in het vinden van kracht om niet te worden voor het geen wat jou is aangedaan.

Ik ben zelf ook getraumatiseerd en de liefde en geborgenheid die ik toen zo hard nodig had, heb ik niet gekregen.

Ik ken geen wrok en ben blij dat mijn overlevingskracht mij gevormd heeft tot de persoon die ik nu ben.

De Wereld is een grote secte, je moet dit en dat en dit en dat zijn de regels, en dit zijn de standaard normen en waarden☹️

De Aarde is wat het is als je EEN bent met JeZelf💞 Er is Al-EEN Liefde wat telt in het leven met je mooie hart!