Vovie, een school waar kinderen in vrijheid kunnen leren
In Bergen NH bestaat sinds augustus 2020 een nieuwe school met de speelse naam ‘Vovie’. De naam is afgeleid van het woord ‘vovo’, dat in de inheemse taal van het Afrikaanse land Togo ‘vrijheid’ betekent. De Vovie school is opgericht door ouders die behoefte hadden aan een schoolsysteem waarbij de vrijheid van het kind centraal staat, waar kinderen hun eigen pad volgen en hun eigen ontdekkingen kunnen doen, alleen of met anderen. Een nieuwe school oprichten vraagt ook om kritisch naar onze eigen opvoeding en scholing te kijken. Hoe zijn we gevormd en waarom? En wat vragen de kinderen van deze tijd van ons? Durven we alle oude concepten werkelijk los te laten en volledig te vertrouwen op dat wat zij van ons vragen? Bo Baden gaat in gesprek met Lilian Roozenboom en Suzanne Grieger, twee van de oprichters van Vovie.
Lilian: Mijn kind Seppe ging toen hij vier was elke dag huilend naar school. Hij huilde tranen met tuiten. Ik ging naar de directrice en vroeg: ‘Wat kunnen we hieraan doen?’ Ze zei: ‘Oh, maar dat is heel gewoon hoor, dat kinderen het eerste jaar als ze naar school gaan huilen.’
Ik was verontwaardigd over haar reactie en mijn man en ik besloten om naar een andere school over te stappen. Maar ook daar vonden ze het heel gewoon dat kinderen huilen als ze naar school gingen. Ik informeerde bij vrienden en andere ouders en die zeiden: ‘Ja hoor, mijn kind heeft dat ook. Dat is heel normaal.’
Nou, ik vind het niet normaal als kinderen elke dag pijn en verdriet hebben als ze naar school gaan. Ik vroeg aan mijn moeder hoe dat vroeger met mij ging. Ze zei dat het bij mij precies hetzelfde was: ‘Jij wilde nooit naar school toen je een kleuter was’.
Ik ben toen verder gaan zoeken naar een fijne school voor mijn kind. Het werd in dat proces steeds helderder hoe het onderwijs niet klopte voor mijn kind. Alle scholen die ik in mijn omgeving onderzocht, voelden niet oké. Zelfs de Vrije School was niet vrij genoeg voor mij. Uiteindelijk vonden we de Boerderijschool Hooi, een kleinschalige antroposofische school in Bergen NH. Voor mij persoonlijk was het een beetje te alternatief, maar ik zag dat Seppe zich er helemaal op zijn gemak voelde, dus schreven wij hem daar in. Het liep redelijk goed, maar toen werd in mei 2020 bekend dat de school moest sluiten. Samen met een aantal andere ouders, waaronder Suzanne, besloten wij toen zelf een school op te richten.
We waren het er al snel over eens: we wilden een school met alle leeftijden door elkaar, met veel groen en veel buitenleven. We wilden een school waar je als kind zelf kunt kiezen wat en hoe je wil leren. Bij Vovie volgen we het ritme van de natuur en de seizoenen. We werken in de moestuin en koken met wat er groeit en bloeit. We leren de kinderen zorg te dragen voor zichzelf, elkaar en de aarde. Hierdoor ontwikkelen kinderen sociale en motorische vaardigheden, en lichaamsbewustzijn. Ze worden er vindingrijk en creatief van. Ze mogen bij ons bijna alles uitproberen en leren zo het verschil tussen wat nieuw en onwennig is en wat echt risicovol is. Zo leren ze hun dromen en ideeën om te zetten naar iets tastbaars.
Suzanne: We hebben een school opgericht waar het kind centraal staat, waar het zichzelf kan zijn en waar het zich in zijn of haar eigen tempo kan ontwikkelen, zonder prestatiedruk of sociale dwang. Vovie is een school waar kinderen hun eigen pad volgen en hun eigen ontdekkingen kunnen doen door precies te doen wat ze zelf willen, alleen of met anderen. Als volwassenen hebben we het vertrouwen dat met dit nieuwe, vrije onderwijs de ideale voedingsbodem wordt gecreëerd voor gelukkige, leergierige kinderen. Deze kinderen worden vanuit vrijheid opgenomen en gedragen. Ze voelen zich deel van een groter geheel en kunnen zich zodoende precies zo ontwikkelen als de bedoeling is.
Een inspiratiebron voor ons is onder andere Sir Ken Robinson met zijn ideeën over nieuwe vormen van educatie en zijn beroemde TED-lezing: ‘Do schools kill creativity?’ Een citaat uit deze lezing: ‘Als je maar één taal kent, hoe kun je dan weten hoeveel je er zou kunnen spreken? En als je nooit een viool, microscoop, ijzerzaag of tennisracket hebt vastgehouden, hoe kun je dan weten of je van muziek, biologie, techniek of tennis houdt?’ Een andere inspiratiebron is... wil je verder lezen? Steun ons werk en bestel het boek.